گروه درمانی

گروه ‌درمانی شیوه‌ای از روان‌درمانی است که در آن یک یا چند درمان‌گر بیماران را به عنوان یک گروه درمان می‌کنند.

در این روش افراد منتخب در گروه‌هایی دسته بندی می‌شوند. این گروه‌ها به وسیله یک یا چند درمان‌گر هدایت می‌شود. تحت نظارت درمان‌گر و در نتیجه تعامل، اعضای گروه در روند ایجاد تغییرات شخصیتی به یکدیگر کمک می‌کنند.

موضوع جلسات گروه‌ درمانی از قبل تعیین شده است و متناسب با موضوع، مراجعین انتخاب می‌شوند. تعداد اعضای جلسات گروه‌درمانی معمولا بین ۶ تا ۱۰ نفر است. مدت زمان آن نیز به صورت میانگین یک ساعت و نیم است. افراد در این جلسات متعهد می‌شوند که گفتگوهای درون جلسه را خارج از جلسه افشا نکنند در نتیجه، اعضای گروه در فضایی امن، دغدغه‌ها و چالش‌های خود را مطرح می‌کنند.

گروه درمانی امکان جلب حمایت و تشویق شدن از جانب سایر اعضای گروه را فراهم می‌کند. افراد حاضر در گروه با مشاهده سایر افرادی که تجارب و مشکلات مشابه خودشان دارند، دیگر حس تنهایی پیدا نمی‌کنند.

اعضای گروه همچون الگویی برای سایر اعضای گروه هستند. اعضای گروه با مشاهده عضوی که با موفقیت از عهده مشکلش برآمده، امید به بهبودی پیدا می‌کنند. پیشرفت هر عضو در حکم الگو و حامی برای سایرین عمل می‌کند. این امر حس موفقیت و پیشرفت را تقویت می‌کند.

درمان گروهی بسیار مقرون به صرفه است. درمانگر به جای اینکه هر بار روی یک مراجع متمرکز شود می‌تواند زمانش را صرف گروه بزرگتری از افراد کند.  هزینه گروه درمانی یک سوم درمان فردی است

گروه درمانی در حکم پناهگاهی امن است. این موقعیت، امکان ابراز رفتارها و فعالیت‌ها را در فضای امن گروهی فراهم می‌کند.

اعضای گروه در طول گروه درمانی، به یکدیگر بازخورد می‌دهند. شناخت دیدگاه‌های مختلف برای تقویت رشد فردی و تغییر کردن، مفید هستند.

از آنجا که غالب تعاملات روزانه ما با سایر مردم صورت می‌گیرد،در نتیجه بسیاری از افراد در طول گروه درمانی با تقویت مهارت‌های اجتماعی خودشان آشنا می‌شوند. رهبر گروه یا همان درمانگر به افراد کمک می‌کند تا در گروه به تعامل واضح‌تر و اثربخش‌تری برسند. این امر منجر به یادگیری مهارت‌های جدیدی می‌شود که قابل تعمیم دادن و استفاده در روابطشان با سایر افراد خارج از گروه است.

گروه درمانی بر خلاف جلسات درمان انفرادی فرصت تعامل با سایر افرادیکه دارای مشکل مشابهی هستند را در محیطی امن و حمایتی فراهم می‌کند. شرکت‌کنندگان می‌توانند رفتارهای جدید را امتحان کرده، ایفای نقش انجام داده و با سایرین تعامل برقرار نمایند.آن‌ها در طول این فرایند بازخوردهای ارزشمندی را ارائه کرده و دریافت می‌کنند و با نگرش‌های دیگران آشنا شده و نگرش خودشان را مطرح می‌نمایند.